22/04/2012

EVA EN RAFAEL

UIT NRC/Next:

 

De striemen van de veiligheidsriem stonden nog in de heupen van Rafael van der Vaart. De voetballer van het Londense Tottenham Hotspur was na aankomst op Schiphol in allerijl richting televisiestudio gereden om op tijd te arriveren bij de zondagse talkshow van Eva Jinek.
Het programma begon.
Rafael keek schichtig opzij. Wie waren in godsnaam die twee heren naast hem op de bank? Gelukkig, Eva vertelde het in de aankondiging: CDA-fractievoorzitter Sybrand van Haersma Buma en Jozias van Aartsen, de burgemeester van Den Haag.
Twee mannen in sobere kostuums, een voetballer in spijkerbroek en een vrouw in een goudkleurig satijnen pak. Dat was een fijne mix.
Jinek liet de persconferentie zien van premier Rutte en vice-premier Verhagen, direct na het ‘geklapte Catshuis’. Verhagen zag eruit als een teleurgestelde begrafenisondernemer die net zijn goedkoopste kist aan een rouwende familie had verkocht.
Klaarwakker was Jinek. Ze richtte haar pijlen op Buma. Hij had de hele periode in het Catshuis gezeten. Wat waren zijn verhalen? Zeven weken vijf werkdagen lang aan een reddingsplan werken; het was niet niks, vond Buma.
Rafael van der Vaart kwam in beeld. Hij beet op zijn onderlip. Zeven weken? Was dat alles? Wist Buma hoe vaak hij in de gym zijn spieren oppompte en hoe hard er in Londen tijdens de training aan toeging?
Nog altijd wachtte Rafael van der Vaart op zijn interview. Hij hoorde Buma zeggen dat Nederland volgend jaar een begrotingstekort heeft van 28 miljard euro. Hoeveel schuld had Real Madrid toen hij er speelde? Ach, wat maakte een faillissement nou uit? Het stadion zat iedere week vol.
Eva Jinek wendde zich even tot Rafael. Zij had de hele zaterdagmiddag voor de tv gezeten. En hij? Rafeal won tijd met een kort hoestje. ‘Eh, ik heb hier helemaal niets van meegekregen, ik moest een wedstrijd spelen.”
Deze bevrijdende opmerking had ons land nodig. Een vaardige, lieve voetballer met een Nederlands paspoort, opgegroeid in een woonwagenkamp, aan wie het ‘geklapte Catshuis’ volledig voorbij was gegaan.
De sfeer was losser nu. Eva Jinek pestte Buma en vroeg of hij geschikt was als leider van het CDA. Rafael van der Vaart lachte om Jinek. Pittig type, zag je hem denken. Buma ging niets over zijn eigen capaciteiten zeggen. ‘De zondagochtend is er een van bescheidenheid,’ antwoordde hij.
Burgemeester van Aartsen liep ten tijde van het grote nieuws met de koningin door Madurodam. Daar moesten we trouwens echt heen, naar het vernieuwde Madorodam: “Fantastisch!” En aan de koningin had hij niets gemerkt van de politiek malaise: “Een vakvrouw.”
Rafael van der Vaart was aan de beurt. Jinek vlinderde vrolijk door het leven van de voetballer. Ze beet af en toe op haar Bic-balpen terwijl Rafael vertelde over zijn jeugd, het Engelse publiek en zijn voetballende kind.
De talkshow zat erop. In de aftiteling hoorde ik nog een bevrijdend lachje van Jinek. Het leven was mooi. Alles ging goedkomen.
Rafael scoort de beslissende goal in de finale op het EK, Eva Jinek is de snelste journaliste op stiletto’s, Buma heeft heus leiderscapaciteiten en Van Aartsen houdt keurig de paden van Madurodam schoon.
Leve Nederland.